Альманах саамской литературы. Москва, 2019.

Саммь я рушшла Суэца Юрьев Ефьме кбввсэ рушшла я поабпэхьт пбррэм палла. Туэль альн кулль лймм я каррь эллбоарра вуйй шабпэ, чайй тол альн туэллт. Ефемь каллса ыштхалл куссь туэль туэгка, куленЬ куссяхт. Оаррэв, пбррэв. Рушшла э эфт тафта вуэллькэдЬ шаллта, э нымьп — шаллта. Каллса каджь: — Тонн мэйт ныдтЬ, коаллэш олма, тафтатЬ-дэдт шаллта? Тыве рушшла — касьт тэдт шалльт, куэссь юлькэ вулленЬ ёммьне лй? Э цйдькэ соннэ Ефемь каллса эйй тбддькъей куэсса: — Чальмхэмь вай тонн лях? Уйнах лувьт юлькэ вулленЬ, мэнн альн туэлль чуэннч? Тэдт э лй туэлль. Сбнн шальт э вэзхалл. СягкэнЬ рушшла. — Лушьт мун рёкь, эвтэс тёдт пудэ. НыдтЬ э ляйй, самь вуйенЬ эфтэнЬ луэвтанЬ шальт тйххтэ. Перевод А. А. Антоновой* ’ К о рр е ктур а Э. Ш еллер.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzNzYz