Альманах саамской литературы. Москва, 2019.

Тал Ака* Ёадэ Тал Ака варесьт, лййень сбнэсьт куххт талл кудца. ЁдтэнЬ, ёдтэнЬ, эххт талл кудца ёадт Тал АканЬ, ныммьп карр, сёрр, эйй якхэл ёнЬ. Тал Ака саррн: «Ляннч шушшэ, кудтъях, кадах!» Кудца пай шуэшш. Тал Ака эфт талл кудцанЬ уйтэ. Талэнч кудтэй бххтэ. КоаввьнэнЬ сон бллмэ, пыххьтэнЬ пэррьтэ. Элькэ сбнн ёлле пэрт луннЬ. Пённэ кудцагуэйм сёрр, палл чонт, поарр я вуадт. Йле, йле я элькэ луйххкэ: «Касьт лй мун янна, касьт лй мун Тал Ака!» Оллмэ эллькэнЬ сон шоалшэ, выгкенЬ сон варра. Варесьт сбнн уйнэсьт Тал Ака, роаммгудэ. Тал Ака цйдькэ: «Алках мун куллтэллэ!» 222 К о рр е ктур а Э. Ш еллер.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzNzYz